Eén life beer en verwondering

Vandaag gaan we weer verder, naar Blue River. Een lange zeer rustige weg, dus een goede gelegenheid voor mij om ook achter het stuur te kruipen. In het begin even wennen en ontdekken waar alle knoppen zitten en hoe de cruise control werkt, maar daarna relaxed gereden. Het smaakt naar meer.
De camping oogt een beetje kaal, rommelig en wat gedateerd, maar alles is aanwezig inclusief hete douches en wifi. We horen een trom met monotoon gezang. Naast de camping blijkt een illegaal kampementje ingericht uit protest tegen...., dat was ons niet helemaal duidelijk. In ieder geval een protest tegen het verdrijven van de indianen als oorspronkelijke inwoners uit het gebied, maar tegelijkertijd ook een protest tegen geweld van mannen richting vrouwen, maar wat het verband is...?
's Middags zijn we op river safari gegaan over de Bleu River en het Mud lake. In een catamaran, gemaakt van twee kano's, voeren we in alle stilte, om de beren niet te verjagen, over de rustige rivier en het meer. Aan de kant zagen we één beer. Deze was rustig bezig om zijn voedsel, bessen, te verzamelen. Het is de eerste life beer die we hebben gespot. Uiteraard is hij vastgelegd op de foto. Tot onze verrassing kreeg de safari een vervolg in een speedboot. Met zeer hoge snelheid en flink wat motorlawaai voeren we over Mud lake en de daarachter liggende rivier. Een magnifieke ervaring. Ook bijzonder om zo ver in de ongerepte natuur te komen en te zien hoe de rivier de omgewaaide en door het water losgeslagen bomen bergt. We waren op zoek naar wild, maar hebben dat niet gezien, wellicht met onze herrie van de boot weggejaagd. Na een kleine waterval verscholen in de bergen, te hebben bezocht, voeren we met de catamaran terug over het meer en de Blue River. De kalmte van het meer, het kabbelende tempo van de boot en de doodse stilte gedurende de terugtocht (zo'n drie kwartier), maakte indruk, zeker na het geweld van de speedboot. Verder trouwens geen wildlife meer gezien tijdens de riversafari.
Onze gids vertelde aan het eind uitgebreid over hoe de beren leven en overleven. Bijvoorbeeld dat beren hun zwangerschap kunnen uitstellen tot wel 2 jaar na de bevruchting, wanneer de beer over onvoldoende voeding beschikt om de pup te kunnen voeden. De beer neemt eerst de tijd om zich vol te eten, daarna kan de vrucht gaan groeien. Pups worden geboren als de beer in winterslaap is. Die winterslaap duurt ongeveer een half jaar, van oktober tot mei. De pups, die bij geboorte vuistgroot en nog blind zijn, kruipen op geur naar de tepel van de beer om zich te voeden. Tegen de tijd dat moederbeer weer vruchtbaar is, stuurt zij haar kinders weg, de wijde wereld in. Hiermee maakt zij voor zichzelf de weg vrij om te paren, zonder dat haar kinders gevaar lopen door de mannetjesbeer aangevallen te worden. Het is toch bijzonder geregeld in de wereld van de natuur.

Els