Peak to Peak, beren en regen

11 september 2018 - Whistler, Canada

Vandaag gaan we met gondels de berg op. Voor mij een hele overwinning want ik heb een beetje last van hoogte vrees. Het weer zit ons vandaag niet mee, het regent. Jammer voor het uitzicht en de eventuele wandelingen. We gaan in totaal 2 keer met een gondel omhoog. Eerst de berg op en dan van berg naar berg. Vooral die laatste baart mij zorgen want je hangt dan volledig in het luchtledige. Niet te veel nadenken en gewoon gaan. 

In de1ste gondel naar boven spotte ik een beer. Wat een kick geeft dat. 
Boven aan de top zijn we over gestapt in de 2de gondel die ons naar de andere Peak bracht. Ik vond het zelfs leuk. 
Op beide bergen zijn verschillende wandelingen uitgezet. Het was ondertussen droog geworden. Bij een kop koffie besproken welke wandeling we wilden gaan doen. 
Voor Rob en Els de lange en voor ons de korte versie. Onze wegen hebben zich weer gescheiden maar we komen altijd weer bij elkaar terug, zolang we allemaal maar genieten. En genoten hebben we. GJ en ik zijn op ons dooie akkertje gaan lopen, eerst een paar wandelstokken uit de daarvoor bedoelde bak gezocht en langzaam omhoog gelopen. Eerst even wennen aan de ijlere lucht (of slechte conditie), maar daarna ging het lekker. Af en toe stil staand om te genieten van het uitzicht en de stilte, we werden helemaal zen! Je staat daar voor je uit te kijken naar bergen met sneeuw en laag hangende voorbij trekkende wolken, een heel aparte ervaring. 
We zagen onderweg nog wat kleine eekhoorntjes. 
Na de wandeling hebben we ons zelf getracteerd op een frietje. En toen weer de gondel in naar de andere top. Ik werd overmoedig dus hebben we gewacht op een gondel met glazen bodem. Er zat ook een jochie in van een jaar of 8 heerlijk enthousiast, extra entertainment. We zagen weer een beer. Er was ook nog een hangbrug waar je met een stoeltjeslift naar toe kon. Na enig twijfelen hebben we weer wat stokken uit de bak gepakt om naar beneden te lopen. Daar was het beginpunt van de liftjes. Het duurde voor mijn moed te lang. Heel langzaam zakte die in mijn schoenen. Ik zag die open liftjes daar wiebelen en voelde me al met losse beentjes, met alleen een stang voor me, in de lucht bungelen. Dat ging het dus niet worden. Jammer we waren bijna beneden moesten we weer helemaal omhoog klimmen. Het weer was er ook niet beter op geworden het begon steeds harder te regenen en te waaien. 
We zagen nog marmotten "whistlers"  noemen ze die hier omdat ze een fluitend geluid maken. Ze zijn nog vrij groot. 
De laatste gondel was voor ons tweeen. Gj spotte nog een beer maar ik zag hem niet, de bomen stonden ervoor. 
In Whistler tijdens het wachten op Rob en Els even naar een kunstgalerie geweest, prachtige kunst. Ik wilde wat foto's maken maar dat mocht natuurlijk niet. Ik kreeg een kaartje van de website kon ik daar kijken. Het was een aardige vrouw waar we nog een leuk gesprek mee hebben gehad. Haar ouders kwamen uit belgie. Grappig dat iedereen je vraagt waar je vandaan komt. Zo ook in de supermarkt waar we in de stromende regen met z'n vieren naar toe waren gelopen. De jongeman bij de kassa hoorde ik " dank je wel" zeggen tegen onze voorganger. En zo kom je weer tot een heel ander gesprek. Hij wilde graag wat meer woordjes leren, hij pakte het vrij snel en goed op. Bepakt met nieuwe voorraad in onze (rug)tassen nog steeds door de stromende regen naar de camper gelopen en terug naar de camping gereden. 
Weer een bijzondere dag in Canada en een ervaring rijker.  

2 Reacties

  1. Mieke Möls:
    11 september 2018
    Wat is het leuk om met jullie mee te reizen. Elke dag weer een moment om te genieten. Nog een fijne week!!
  2. Gerry Oosterman:
    12 september 2018
    Ik heb weer heerlijk zitten te genieten van jullie verhalen maar ook griezelen.......