Schitterende meren en we gaan offline

Via de oude snelweg tussen Banff en Lake Louise, de Bow Valley Parkway, rijden we richting onze volgende camping. Het is een rustige weg (maximale snelheid is 60 km per uur) door een glooiend dal waar de Bow river stroomt met hoge bergketens aan weerszijden. Imponerend zijn de hoge bergen, maar meer nog wel de combinatie van deze ruige rotsmassieven met de kleurrijke begroeiing en moerasachtige vegetatie in het dal. We rijden een tijdje naast een super lange goederentrein, getrokken door twee locomotieven. We halen de trein in en schatten de snelheid van de trein op zo'n 50 km per uur. Onderweg stoppen we bij Lake Herbert. Een klein meer met uitzicht op de met sneeuw bedekte bergen die weerspiegeld worden in het water. Ook bij Peyto Lake stoppen we. Via een korte wandeling bereiken we het meer. Ook hier weer schitterende uitzichten op het meer, de bergen met sneeuw bedekte toppen en een kleine gletsjer. Deze meren zijn zeker zo mooi als het bekende Lake Louise. Onze laatste tussenstop is bij de Anthabasca gletsjer, de langste gletsjer van het Columbia Icefield. We proeven de sfeer (en temparatuur), want morgen gaan we terug om de gletjer uitgebreid te bezoeken.
We strijken neer op Wilcox creek campground. Een camping midden in de natuur, zonder stroom, zonder wateraansluiting, met her en der een toilethuisje (wc-pot boven een gat in de grond). Toch wel erg handig zo'n camper met alles aan boord: stroom via accu, water met pomp, toilet en zelfs een douche. Wat we niet hebben is een telefoon- en internetverbinding. Dat is toch wel even wennen, merken we.
Het is ook de reden dat deze blog een dagje later komt.

Els