Variatie in het landschap en kennismaken met de Shuswap indianen

Bij het slapen gaan was het volledig helder en pikkedonker, dus de sterren en de melkweg waren goed te zien. Een foto maken van de sterrenhemel is nog niet gelukt. Vraag is of we het toestel beter moeten leren kennen, of dat we teveel vragen van het toestel. Vannacht hebben we 6 graden nachtvorst gehad. Volgens de eigenaresse van de camping de eerste vorst van dit najaar. Het heeft wel wat om 's morgens in de vrieskou naar het toiletgebouw te lopen.
Op het programma staat een autorit van 300 km van Wells Gray park naar Lillooet. Wat mij betreft de mooiste rit tot nog toe, door de verrassende afwisseling, zowel wat betreft natuur als wat betreft bebouwing en bewoning door mens en dier.
In het begin rijden we door waterrijk, moerasachtig land met groen en bruin in alle tinten. We zien waterplassen met waterplanten, meren, bossen weerspiegeld in het water en dat alles beschenen door de zon. Het is eigenlijk niet te beschrijven zo mooi. We rijden daarna door berglandschap (volgens een local zijn het heuvels) met dennen, maar ook loofbomen en lage begroeiing. Het doet denken aan de bemoste bergen van de modelspoorbaan van vroeger. Er is duidelijk meer vruchtbare grond waarop de bomen kunnen groeien. We zien voor het eerst uitgestrekte velden met gras, met grote bewateringsinstallaties, zeker zo'n 200 meter breed, waarvan vele in werking. Blijkbaar is het hier ook al een tijdlang droog. We zien ook de eerste runderen en (gitzwarte) paarden. Wat opvalt is dat redelijk wat ranches en kavels te koop worden aangeboden.
Het laatste stuk van de route voert ons door een meer kaal en droog landschap met weer hogere bergen. De afrond is steil en met vangrails zijn ze hier in Canada zuinig. Het vraagt de nodige concentratie en stuurmanskunst van onze chauffeurs. Dat de camper een automaat is, is zeker bij zo'n weg met stijgen en dalen, wel een uitkomst.
In deze streek is veel aandacht voor de oorspronkelijke bevolking van British Columbia, de Shuswap indianen. Op de Hat Creek Ranch, een soort openluchtmuseum, krijgen we uitleg van twee vrouwen van Indiaanse afkomst over het leven van de Shuswap vroeger en nu. Tegenwoordig leven nog zeventien Shuswap-groepen in British Columbia. De groepen staan nog steeds in contact met elkaar via een overkoepelende raad en activiteiten als dans en muziek. We horen dat de onderhandelingen van de indianen met de overheid vooral gericht zijn op het behoud van het recht van onbeperkt vissen en jagen.
In het openluchtmuseum zien we een Kekuli, een rond, half ondergronds, winterhuis van zo'n 15 meter doorsnee. Jezelf voorstellen dat hier hele families met kinderen maandenlang overwinterden is best moeilijk. We zien ook twee beren, wel in de vorm van een berenhuid inclusief berenkop. Geeft ons de gelegenheid veilig te voelen aan een berenhuid. Best lekker warm en zacht.
De weg naar de camping is een laatste rijvaardigheidstest voor onze chauffeurs, via een steile afdaling met enkele haarspeldbochten komen we op de camping. Buiten in het zonnetje genieten we van ons pilsje en colaatje voor Rob.

Els